dinsdag 23 september 2008

ondermaatse kunstenaars

Af en toe bedenk ik wel hoe slecht het gesteld is met de wil van de lokale politici om een poging te ondernemen de plaatselijke geschiedenis wat in ere te houden. Gebouwen worden zondermeer afgebroken en in het straatbeeld verschijnen meer en meer appartementsgedrochten die niets aan de verbeelding overlaten. Stilaan wordt het canvas overschilderd met witte verf om het opnieuw te laten bewerken door kunstenaars van zo’n ondermaatsheid dat m’n haren in de nek met zelfrijzende bloem lijken bewerkt. En morgen zullen onze kinderen ons met de vinger wijzen dat wij hun verleden hebben teniet gedaan…of erger, ze zullen het niet doen omdat ze geen idee hebben van wat ooit was.

Al goed dat er nog enkelingen bestaan die zich inzetten voor het behoud van het culturele erfgoed. Mensen die beseffen dat de toekomst alleen maar ondersteund wordt door het verleden. Zo ook heb je de Mertensmolen in Viane; een machtig beest uit de 13e eeuw dat weliswaar tal van restauraties onderging, maar uiteindelijk de tand des tijds heeft overleefd.

Binnenin deze oude molenaarswoonst vind je een allegaartje aan oude gereedschappen dat tal van antieke ambachten vers in ons geheugen plant. Oude beroepen gaande van tonnenmakers, over schoenlappers en klompendraaiers tot sigarenrollers. En wanneer je ’t Aloam (een lyrisch Vlaams woord voor gereedschappen) bezoekt, krijg je een deskundige uitleg van de eigenaar die zo in het verhaal opgaat dat je zou denken dat hij zelf de knepen van al die ambachten onder de knie heeft. Ik hou ervan zo iemand te horen vertellen, een man die de passie voor het verleden in zijn hart draagt.

De ruimtes bekleed met allerlei gereedschappen worden ook af en toe opgefleurd met een of ander vakmansdiploma uit de jaren 20 betekend met art nouveau en deco-motieven. Samen met oude foto’s van fiere vakmensen uit diezelfde periode word je even naar het verleden geprojecteerd. En wanneer je uiteindelijk die paar honderd treden naar boven achter jou laat, kom je in een gezellige caféruimte waar je een heerlijk zicht krijgt op de omgeving.

Het is alvast de moeite om eens een bezoek te brengen aan het Aloam. Alleen al het feit dat iemand in onze streek met zoveel passie dit leerrijke museum samenstelde en op die manier een deel van ons erfgoed vrijwaarde van de ondergang, is een stimulans om even langs te gaan. Het is in ieder geval een mooi voorbeeld voor de heren en dames politici die, door hun gebrek aan visie, onze stad beetje bij beetje teniet laten gaan.

2 opmerkingen:

  1. Gelukkig dat er idd nog mensen (woordentovenaars) bestaan die oog hebben voor het culturele erfgoed en die zich willen inzetten om het door te geven aan de volgende generatie.
    Gelukkig dat jij bestaat !
    Y.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kan ik alleen maar bevestigen! Goed dat er mensen zijn zoals u!

    BeantwoordenVerwijderen