zondag 28 september 2008

TEE

T was opnieuw een aangename namiddag gisteren. Op stap met een kleine groep van tien mensen, wandelend door de stad op zoek naar plaatsen die ooit iets betekenden in de voedselbevoorrading van onze middeleeuwse samenleving.

De vooroorlogse ploeg verzamelt op het nonenuur aan het vroegere kerkhof van de abdij. Hoewel de grafzerken er al sinds lang plaats hebben geruimd voor het asfalt, waar de wagens zich mooi in vakjes plaatsen, kan je het oord nog steeds als even mysterieus omschrijven.

We staan namelijk aan de stoep van het enorme gebouw dat de belastingsdiensten huisvest. Wat zich achter deze muren afspeelt is me altijd een raadsel geweest en dat wil ik ook zo houden.

Tien minuten later dan gepland, komt een laatste viertal ons vervoegen. Een oude, donkergrijze Renault stuift het kerkhof op en overrijdt minsten tien paters die al geruime tijd tot as zijn teruggekeerd.

Nadat we hebben kennis gemaakt, gaan we van start onder een stralende septemberzon. Een kleine rondleiding in onze ooit zo grote en machtige abdij, waarbij het verhaal van de Benedictijnen de monden meer dan eens doen openvallen. De toehoorders schateren als ze horen hoe on-devoot het leven van onze monniken wel was. Ze bleken uiteindelijk ook maar mensen van vlees en bloed. God was waarschijnlijk met andere zaken bezig toen abdijen hier de lepel in de pot roerden.

Wanneer het heiligenverhaal teneinde is, duiken we de stad in op zoek naar marktplaatsen, brouwerijen en oude watermolens. Het moet gezegd dat Geraardsbergen een rijke geschiedenis kent, eentje waar veel inwoners zich niet van bewust zijn. De mensen die voor me staan, komen uit zowat alle hoeken van het land en laten zich het verhaal in ieder geval smaken.

Nadat ze zich tegoed hebben gedaan aan een Adriaansbiertje wandelen we even verder tot we aan bakkerij en tea room de Clercq stoppen. Hier vertel ik hen dat koffie en thee ons in de loop van de 17e eeuw bereikten. Thee werd geïmporteerd uit het verre Macao en zoals alle nieuwe producten, werd ook thee gebruikt als middeltje tegen allerlei kwalen. Het zou goed zijn tegen migraine en jicht, en zou maagklachten en problemen met nierstenen de wereld uit helpen. Er was natuurlijk ook een keerzijde aan de medaille; wie ouder dan 40 was kon best geen thee meer drinken, want het drankje liet de huid uitdrogen.

Als bijna veertiger doe ik er dus goed aan om niet teveel thee meer te drinken. Het is grappig om vast te stellen dat mensen zich al sinds eeuwen inlaten met kwakzalverij. Ook vandaag ontsnappen we er niet aan, zij het dan in de vorm van pilletjes die helpen om onder anderen af te vallen.

De ouderlingen stappen goed door. Ze hebben vast meer kilometers per dag in de benen dan velen van hun jongere landgenoten. We komen uiteindelijk terug op de markt aan. Voldaan van de wandeling en blij met de kennis die ze vandaag hebben mogen opnemen, schuiven ze de benen onder tafel en laten ze zich onze specialiteit goed bevallen. Alleen maar blije gezichten, veel gebabbel rond de tafel…zij vonden het goed…meer voldoening heb ik niet nodig.

1 opmerking:

  1. Goed dat ik het weet van die thee. Gelukkig ben ik tijdig overgeschakeld op koffie. Dat is nog veel ongezonder...

    Toffe Blog! Als ik volgende week naar Parijs ga en de rij wachtenden niet te lang is, zal ik Picasso in het Grand Palais zeker eens de groeten gaan doen.

    BeantwoordenVerwijderen