
In de malse Vlaamse Ardennen torent ze majestueus boven de moderne gehaastheid uit. En aan haar zijde sporen van het verleden, sporen naar de toekomst. Als een naald prikt ze de blauwe lucht. In haar geheugen tijden van verval, eeuwen van glorie. In haar schoot het verhaal van de kleine zondaar, het rijke leven van een witte pater en het kruisen van de staf van Cornelius en Cyprianus, beiden sinten, het moet gezegd. Ten hemel gericht met zandsteen uit de groeven van de gelijknamige bergen, een steenworp daar vandaan, domineert zij het Neonifus van toen: het nieuwe engeland, groen weiland, grenspost aan de Brabantgouw. Dra ga ik met haar op stap…Felix Concordia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten