wit als sneeuw, nabij Sint-Anna’s brugvredig aan de oevers van de woelige rivier
spreidt zij haar vleugels over de oude werf,
en in haar schoot het oude godsgeloof
gedragen door de moeder van de vrucht,
daar waar de schippers onderdak vonden
en het kruis verhieven ter ere dezer dame,
haar naam, deerne ter druiven, geboren in
de wijngaarden die haar omringden
laat zich ook vandaag nog immer gelden,
haar hart bekleed met kille soberheid
en toetsen van kleuren-Drievuldigheid
verademing voor de nieuwe stroming,
een blauwe vloed bekroont de toegangspoort
een ode aan de broederschap van het water,
zes stevige bonken beflanken het beeld
met op hun schouders gedragen, een schip,
een tros druiven in de hand wensen zij
de pelgrim behouden rugvaart naar zijn thuishaven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten